ویکتور انریچ در ده سال گذشته با دستکاریهای دیجیتالی در معماری، به
بازتصویرسازی نشانههای شهری پرداخته است. مجموعه طرح هایی که این هنرمند
کاتالانی پدید آورده شامل ساختمانهایی سر و ته، چرخیده، خمیده و بافته در
سایت شهری هستند که از نسخه های اولیه خود متمایزند.
کارهای انریچ
شامل عکاسی معماری واقعی و تکنیکهای گرافیکی کامپیوتری است که مجموعهی
تصاویر ذهنی را شکل داده و محیطی تجربی را از عکسهای مونیخ، بارسلونا و
خاورمیانه پدید آورده است.
انریچ می گوید: «در شهرها، بسیاری از
فضاها تنها با تکرارشان بایگانی می شوند، در نتیجه افزایش تناقضات مناسب می
تواند به عنوان منبع خلاقانه ای در نظر گرفته شود». انریچ با دانستن این
قانون بی رحمانه، برای خود این وظیفه را قائل است که ناظر بر تغییرات روح
فضاهای شهری در روند تغییر از فرم های ساده به تجربیات ذهنی باشد. تمام
شکلهای جدید از آنچه اکنون کهنه است، متولد می شوند.
ویکتور انریچ از فوریه ۲۰۱۶ نمایشگاه تک نفره خود را در گالری کوئینتا مادرید در اسپانیا آغاز کرده و به جد دنبال میکند.